۱۳۹۲ اسفند ۲, جمعه

مایی که هِی هَشتک # می‌زنیم برای آزادیت


گفته بودم بالای برجکِ سرِ مرز که نگهبانی می‌دهی خیالت راحت باشد، ما عین کوه ... عین کوه ... عین کوه پشت‌ات ایستاده‌ایم، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.

دیدی که چه سنگ تمامی برایت گذاشتیم، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.

حالا هم اگر می‌بینی خبری از تو نیست در فیس بوک، در توییتر، در پلاس
نکند ناراحت شوی، بیا و کمی منطقی باش، خیلی موضوع خوبی نیستی برای مد شدن. کشش همان چند روز را داشت موضوعت. بالاخره ما وظیفه پرداختن به موضوعات دیگر جهان را هم داریم، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.

حالا اگر بلایی سرت آمد خدای نکرده، مطمئن باش بازهم از تو می‌نویسیم و تمام مسئولان را سین جیم می‌کنیم، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.

اگر هم که آزاد شدی تا دوباره برگردی بر سر همان برجکِ نگهبانیِ سرِ مرز، بازهم از تو می‌نویسیم، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.

اما اگر نظر مرا بخواهی حالت اول جذاب تر است برای نوشتن و مدت بیشتری می‌ماند، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.

می‌بینی خیالت راحت باشد، ما عین کوه ... عین کوه ... عین کوه پشت‌ات ایستاده‌ایم، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.

ما نمی‌گذاریم مسائل مهم جهان از منظرمان دور بماند باید به همه برسیم و طبیعی است که به تو وقت کمتری می‌رسد، در فیس بوک، در توییتر، در پلاس.