از مهر امسال که خطبه عقدمان را اقای سید خندان خواندند تا همین امروز تجربه های متنوع و جالبی را سر گذرانده ام
از همه مهم تر رفتار دو خانواده در پشت پرده است. مثلا مادر من همه محبت اش را نثار خانواده عروس میکند و درپشت سر از دلچرکینی اش میگوید که چرا فلان کار را نکرده اند. یا ما که تا الان هرچه آنها خواسته اند اجرا کرده ایم.
از آن طرف رفتاری را میبینم که دقیقا حکایت از همین برداشت اما در جناح مقابل میکند. اینکه آیا اصلا میخوهاند از مهمان های ما پذیرایی کنند یا خیر. یا به همدم میگویند ما حتم میدونیم که پسره تو رو میبره شهر خودشون یا فلان بهمان.
اینکه من از کجا فهمیده ام هم تابلو است همدم نه میگذارد نه بر میدارد همه را برای من تعریف میکند.
شده ام کیسه بوکس
به خودم میگویم اگر فقط اگر آدم ها در هر حالتی فقط قانون طلایی آنچه برای خودت میپسندی برای دیگران هم بپسند را اجرا میکردند چه قدر همه
چیز بهتر میشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر